كليه‌ها خون را از مواد زايد پاك كرده، در ضمن با عمل فيلتراسيون ادرار توليد مي‌كنند. همان طور كه افراد مسن‌تر مي‌شوند كيسه‌هايي حاوي مايع به نام سيست يا كيست ممكن است در كليه‌ها شكل بگيرند. که اينها اغلب كوچك، گرد و با جداره نازك هستند. كيست‌هاي كليه تقريبا هميشه خوش‌خيم (يا غيرسرطاني) هستند، اغلب مشكلي ايجاد نمي‌كنند و بسياري از افراد عمر طبيعي مي‌نمايند، بدون اين كه از وجود آنها در بدن خود اطلاع داشته باشند.
كيست‌هاي كليه چقدر شايع هستند؟
معمولاً كيست‌ها هر كجاي بدن ممكن است شكل بگيرند. اما اختصاصا در كليه بيشتر ديده مي‌شوند. 50% افراد بالا 50 سال داراي كيست كليه هستند.
چگونه كيست‌هاي كليه شناسايي مي‌شوند؟
تقريبا تمامي آنها در بررسي‌هاي راديولوژيك كشف مي‌گردند.
مثلاً : سونوگرافي، سي تي اسكن و غيره كه براي مطالعه ساير اندام‌هاي بدن به كار گرفته شده‌اند. به همين دليل نام ديگرآن، كيست‌هاي اتفاقي است چرا كه پزشك در حين بررسي ساير اندام‌ها به طور اتفاقي آنها را مشاهده مي‌نمايد.
حالا اگر من كيست داشته باشم، پزشك چه اقدامي خواهد كرد؟
ابتدا پزشك در مورد مشكلات احتمالي كه ممكن است كيست براي شما ايجاد كرده باشد سوالاتي خواهد كرد. مثلا اينكه درد در ناحيه پهلو داريد يا خير و يا سابقه‌ايي از تب يا ادرار خوني را ذكر مي‌كنيد يا نه؟
اگر كيست شما كوچك باشد و هيج يك از شكايات فوق را نداشته باشيد به احتمال زياد اقدام درماني خاصي نيز لازم نخواهد بود. فقط ممكن است پزشك صلاح بداند 6 تا 12 ماه بعد با سونوگرافي يا سي تي اسكن اندازه يا احتمال رشد كيست را پي‌گيري نمايد. مجدداً يادآوري مي‌گردد بسياري از مردم اطلاعي از كيست كليه خود ندارند و يا اصلا" نياز به بررسي‌هاي اضافي يا پي‌گيري نخواهند داشت. اما اگر كيست كليه بزرگ يا داراي رسوبات كلسيم باشد يا درون آنها بجاي مايع از بافت سفت پرشده باشد، آن وقت به بررسي دقيق‌تر و احتمالا درمان جدي‌تر نياز مي‌شود.
آيا جراحي براي برداشتن كيست لازم است؟
به احتمال قوي خير، بيشتر كيست‌هاي ساده بدون خطر بوده و نياز به جراحي ندارند. مگر اينكه كيست كليه در حال رشد، يا علايمي ايجاد كرده باشد و يا پزشك به بدخيمي يا عفوني بودن آن مشكوك گردد. لازم به يادآوری است که در نوعی، بيمار ناشی از اختلال ژنتيک، کليه ها در سنين بالای 40 سال دچار کيست های متعدد پيشرونده شده و کم کم بافت طبيعی خود را از دست می دهند، در اين حالت رژيم ها و درمان های نگهدارنده توصيه می شود.
منبع: انجمن اورولوژي ایران
